Een pulsoximeter meet de hoeveelheid zuurstof in het bloed (SpO2). Dit procedé wordt al meer dan twintig jaar regelmatig gebruikt en laat toe om de toestand op te volgen van patiënten met ademhalingsproblemen of met aandoeningen aan de luchtwegen (chronische obstructieve longziekte, bronchiale astma).

Het werkingsprincipe van een pulsoximeter is gebaseerd op de opnamecapaciteit van het bloed van het rode en infrarode licht van de sensor die op de vingertop wordt geplaatst, naargelang de zuurstofsaturatie.

De waarde van de zuurstofsaturatie kan als gevaarlijk worden beschouwd als ze lager is dan 90% voor arterieel bloed. De normale waarde is 100% in normale weersomstandigheden.

Naast het meten van de zuurstofsaturatie in het bloed, de hartfrequentie en de perfusie-index, is het mogelijk om verschillende parameters in te stellen, zoals de weergave van de metingen in vier richtingen; de grafische weergave van de pols en de zuurstofsaturatie in het bloed; de instelling van de alarmzones voor de hartfrequentie en de zuurstofsaturatie in het bloed; de instelling van het alarmsignaal evenals de helderheid van het scherm.