Airstacken heeft als doel het longvolume te behouden, krachtiger te kunnen uitademen of hoesten, de borstkas soepel te houden en de longblaasjes open te houden. De Maximale Inademings Capaciteit (MIC) die met airstacken bereikt wordt, is groter dan de Vitale Capaciteit (VC) die de patiënt op eigen spierkracht kan bereiken. De effencten van airstacken zijn: 1. De inademingsbewegingen van de borstkas worden groter, waarmee het stijver worden van de borstkas wordt voorkomen. Dit kan relevant zijn wanneer de patiënt in een later ziektestadium op beademing is aangewezen. 2. Dichtgevallen longblaasjes ontplooien (ten dele en tijdelijk), waardoor het gaswisselingsoppervlak groter wordt. 3. De vergrote inademing leidt tot een vergrote en versterkte uitademing, die kan worden benut voor het voorkomen van slijmophoping in de luchtwegen